قاعده تسامح در ادله سنن، با رویکرد به شبهه حرمت تشریع
thesis
- وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه جامعه المصطفی العالمیه - دانشکده الهیات و معارف اسلامی
- author محمد حسینی
- adviser باقر فخار طالخونچه محمد اشرفی
- Number of pages: First 15 pages
- publication year 1386
abstract
این پایان نامه در سه بخش مورد بررسی قرار گرفته است. در بخش اول: واژه های کلیدی را که عبارت از تسامح، ادله و سنن بود را معنا کردیم و آنجه مراد از تسامح در ادله سنن بود را بطور مشخص و معین بیان نمودیم که مراد، حجیت خبر ضعیف برای اثبات احکام استحبابی جایز است. در بخش دوم: عنوان را از حیث سند آن بررسی نمودیم و سه نوع دلیل در رابطه با اثبات تسامح در ادله سنن مطرح شد. 1- اخبار و روایات، 2- اجماع، 3- حکم عقل. بخش سوم: در این رساله تنبیهات پیرامون این قاعده مطرح شده که از آن جمله نسبت قاعده تسامح با حرمت تشریع بود و بیان شده که اگر اصل این قاعده را قبول کردیم باعث تشریع حرام در دین نمی شود. در خاتمه، مرور مجدد بر قاعده نمودیم که نتیجه این شد، که قاعده تسامح به معنای حجیت خبر ضعیف در مستحبات دلیل شرعی ندارد و اگر علما به آن استناد نموده اند، از باب احتیاط می باشد.
similar resources
واکاوی عوامل رویکرد به تسامح در ادله سنن/ اکرم جعفری، مهین شریفی اصفهانی، علی رضا دل افکار
از مباحث جدی حجیت خبر واحد، قاعده تسامح در ادله سنن و چشم‌پوشی از برخی شرایط اعتبار روایی است. طبق این قاعده خبر غیرثقه در مورد احکام غیرالزام‌آور قابل پذیرش است و مانند احکام الزامی سخت‌گیری در سند نیاز نیست. اصل تسامح به شکل غیررسمی میان محدثان اولیه اهل سنت آغاز، سپس با گذر زمان بین شیعیان تبدیل به یک قاعده شد. این مقاله با شیوه توصیفی- تحلیلی به واکاوی عوامل مؤثر در رویکرد به قاعده تسامح پ...
full textنقد تسری انگاره فقهی «تسامح در ادله سنن» به ارزیابی سند روایات اخلاقی
بسیاری از فقیهان شیعه و سنی با استناد به روایات معروف به احادیث «من بلغ» از مناقشات جدی در سند روایات دال بر مستحبات و مکروهات پرهیز کرده و به آسانی طبق مقتضای این روایات فتوا به استحباب و کراهت داده‌اند، گرچه سندی صحیح نداشته باشند. این انگارۀ دیرین فقهی به اخلاق نیز تسری یافته و بدین‌سان بسیاری، تسامح را در اسناد روایات حامل آموزه‌های اخلاقی نیز روا انگاشته‌اند. پژوهۀ فرارو با هدف ارزیابی این...
full textشمول «شبهه» در قاعده درأ
مشهور فقها مفادّ قاعده درأ را در شبهات موضوعیّه جاری می دانند، ولی شبهه در این قاعده، اطلاق داشته و شامل شبهه حکمیّه نیز می شود. شبهه در حقوق کیفری، گاهی در عنصر قانونی است و گاه در عنصر معنوی و گاه در عنصر مادی؛ شمول قاعده در این موارد نیز پذیرفته شده است. شبهه دیگری در فقه مطرح می شود و آن شبهه توبه است که اگر شبهه در احراز توبه نیز وجود داشته باشد حدّ برداشته می شود. به نظر، شبهه در مرحله اج...
full textMy Resources
document type: thesis
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه جامعه المصطفی العالمیه - دانشکده الهیات و معارف اسلامی
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023